Bodo, obok
Adolfa Dymszy, był chyba najbardziej popularnym i uwielbianym aktorem dwudziestolecia międzywojennego. Urodził się w Genewie i na stałe przyjechał do Polski mając kilkanaście lat. Jego ojciec, Teodor Junod, prowadził kino "Urania" w Łodzi. Bodo debiutował na scenie w 1917 roku, potem już na stałe zagościł w kabaretach i teatrach rozrywkowych. Debiutował na dużym ekranie w filmie "
Rywale"
Konrada Toma, ale popularność osiągnąć miał dopiero w kinie dźwiękowym. Od początku lat trzydziestych pisał scenariusze i produkował filmy.
W 1931 roku z aktorem
Adamem Brodziszem i reżyserem
Michałem Waszyńskim założył wytwórnię filmową "B-W-B". Był gwiazdą filmu "
Głos pustyni" i "
Bezimienni bohaterowie". W "
Czarneej perle" partnerowała mu ówczesna życiowa partnerka, egzotyczna aktorka
Anne Chevalier. Po plajcie "B-W-B" Eugeniusz Bodo w 1933 roku założył własną firmę producencką "Urania-Film". W większości produkowanych filmów sam grał, a także pisał do nich scenariusze. Amantem był nadal, jednak bardziej w wydaniu komediowym. Tak prezentował się w pogodnych filmach: "
Czy Lucyna to dziewczyna"
Juliusza Gardana, "
Pieśniarz Warszawy" czy "
Jaśnie pan szofer". Z "
Piętro wyżej" pochodzi scena, w której Bodo występuje przebrany za Mae West i śpiewa słynną piosenką "Sex appeal to nasza broń kobieca".
Pod koniec lat trzydziestych artysta zwraca się ku poważniejszemu repertuarowi, wystąpił wtedy w filmach: "
Strachy" i "
Za winy niepopełnione”. W 1939 roku przygotowywał sensacyjny film "Uwaga, szpieg!", który miał być ekranowym debiutem
Niny Andrycz. W czasie wojny został aresztowany przez NKWD, przebywał w więzieniach w Moskwie i Ufie. W 1943 roku został przewieziony do łagru w Kotłasie, gdzie zmarł z głodu i wycieńczenia.