Zajmował się przekładami librett operowych Richarda Straussa, Carla Marii von Webera, jak również Bizeta.
Jest autorem wielu scenariuszy filmowych, które nigdy nie doczekały się wydania.
Na potrzeby swej najsłynniejszej powieści, "Mechanicznej pomarańczy", stworzył osobny, sztuczny język, w którym angielski poprzetykany został neologizmami rosyjskimi.